Crossness Pumpking Station
- Rik Beirinckx

- 9 aug
- 2 minuten om te lezen

De groei en uitbreiding van Londen in de 19de Eeuw bracht ook een groot probleem mee mbt tot het afval en de riolering. Tot dan kwam afval en rioolwater terecht in de Thames. Maar dit veroorzaakte ziekten zoals cholera en tyfus, en zorgde in 1858 voor de beruchte "Great Stink": de stank van de Theems was zo erg dat het parlement bijna niet meer kon vergaderen. Er moest iets aan gedaan worden en ingenieur Sir Joseph Bazalgette kreeg de opdracht om een enorm rioolstelsel te bouwen. Hij ontwierp een netwerk van honderden kilometers riolen dat afvalwater uit de stad naar pompstations leidde. Deze moesten het rioolwater optillen en verder transporteren richting de rivier, maar buiten het centrum van Londen. Crossness Pumping Station werd geopend in 1865. Het lag bij de Theems, in het oosten van Londen (Thamesmead). Het afval water uit zuid Londen kwam er terecht in 4 enorme opvangbassins en konden 120 miljoen liter opslaan. Het bleef daar tot het eb werd en het water van de thames terug richting zee ging. De vier gigantische stoommachines, elk genoemd naar een lid van de koninklijke familie: Victoria, Prince Consort, Albert Edward en Alexandra kwamen dan in werking . Deze motoren dreven enorme pompen aan die miljoenen liters afvalwater konden verplaatsen. Zo werd vermeden dat het afvalwater niet meer in de stad zelf aanwezig was. Dit heeft zo gewerkt tot de jaren 50.
Wat ook speciaal was, het werd gebouwd in een Victoriaanse neogotische stijl met rijk gedecoreerd gietijzer, de mooiste gietijzeren interieurs ter wereld wordt gezegd. Een aantal jaren later zou een tweede pumpking station openen aan Abbey Mills om het afval water van oost Londen weg te pompen. Men zag in dat enkel het wegpompen niet de oplossing was en in de jaren 50 begon men dan ook te werken aan systemen om het water te zuiveren. Crossness STW (Sewage Treatment Works) opende in 1865 en is nog steeds in werking. Hier vind de zuivering plaats. Grove vuildeeltjes worden verwijderd. Door een biologische zuivering worden bacteriën enorganisch materiaal afgebroken. Dan volgt de nabezinking & ontsmetting wat het water helder en schoon genoeg maakt voor de lozing. Dit heeft ondertussen gezorgd voor opnieuw een leefbare Thames. De oude riolen zijn nog steeds in gebruik maar gezien londen ondertussen gegroeid is van 4 naar 9 miljoen inwoners en de oude systemen soms overbelast raken werd en een nieuwe riool aangeled. Deze noemt de Thames Tideway Tunnel met een lengte van 25 km en een diameter van 7,2 meter. Hij loopt 30–65 meter onder de rivier van Acton (West-Londen) tot aan de Crossness Sewage Treatment Works (Zuidoost-Londen). De bouw startte in 2016 en zou in 2025-2026 voltooid worden.
Het ligt dus wel wat buiten Londen maar een bezoek is het zeker waard. Alle info via de website.


















Opmerkingen