Charing Cross: Behind the Silver Screen

Je vindt ze waarschijnlijk in elke grote stad, metro stations en lijnen die niet meer in gebruik zijn en verlaten gangen worden zo ook heb je er verschillende in Londen. Ik bezocht de perrons en passagierstunnels van Charing Cross.

Het start allemaal in 1864 als Charing Cross Station opende voor de toekomende treinen uit het zuidoosten van England. Daarop volgde de underground met de Bakerloo line in 1906, de Nothern line in 1907. In 1960 werden de plannen gemaakt voor de Fleet line genoemd naar de oude river de Fleet die onder Fleet Steet loopt. Deze zou de verbinding maken van noordwest naar zuidoost door het centrum van Londen. In 1971 werden de werken gestart en een eerste stuk tot aan Charing Cross gerealiseerd. In 1977 rond het zilveren jubilee van Koningin Elizabeth II werd de naam van Fleet verandert naar Jubilee Line als eerbetoon aan deze gebeurtenis en werden in 1979 officieel geopend en voorzien van nieuwe perrons. Het zou echter nog duren dot 1990 voordat het hele traject werd voltooid. Het is nu de enige metro lijn die een connectie heeft met alle andere lijnen. In de de aanloop naar de voltooiing werd de route ook iets gewijzigd en buigt af naar Green Park waardoor het toenmalige eindpunt Charing Cross werd verlaten. We gaan door een van de deuren die je voorbij loopt in de voetgangerstunnel en staan niet veel verder aan de twee grote roltrappen die naar de verlaten perrons leiden. Buiten het stof en spinrag zijn deze vrij goed onderhouden. Ze worden ook regelmatig gebruikt voor noodoefeningen en testen maar ook voor filmopnames. De bekendste is waarschijnlijk Skyfall 2012 waar James Bond een achtervolgings scène heeft in het metrostation. Maar je vind deze locatie ook terug in 'The Dark world (Marvel 2013), Creep (2004), 28 weeks later (2007) en tv reeksen zoals Killing Eve en Spooks. Via aangrenzende sevice tunnels die soms ook doodlopen wandel je ondergronds het volledige Trafalgar Square onder. Soms kom je een afgesloten metalen box tegen waar de apparatuur instaat om de treinreizigers te voorzien van een G5 connectie. Via een andere route kom je dan weer terecht in de ventilatie schacht deze is bijna zo hoog als Nelson's Column en staat iets verder in Craven street. Deze toren is essentieel voor de luchtcirculatie in diep liggende perrons en tunnels en de pistonwerking. Wanneer een trein door een tunnel rijdt, gedraagt deze zich als een zuiger (piston) die de lucht voor zich uitduwt en ruimte achter zich creëert waar lucht naar wordt aangetrokken. Dit veroorzaakt een luchtstroom door de tunnel: de lucht voor de trein wordt samen met de trein vooruitgeduwd, terwijl er een lage drukgebied achter de trein ontstaat waardoor lucht wordt aangezogen. Dit verschijnsel helpt bij de natuurlijke ventilatie, afvoer van hitte en vervuiling, en vermindert de behoefte aan mechanische ventilatiesystemen in metrostations en tunnels.

Je voelt dit ook zeer goed als je op een perron staat de wachten en de treinen aankomen en vertrekken. Al bij al een mooie ervaring die wordt aangeboden door het Londen Transport musueum. Alle info hierover op de website.