Voor ons nog altijd moeilijk te begrijpen deze 'elfstedenkoorts' maar voor alle Friese inwoners is dit het evenement waar men elk jaar naar uit kijkt ook al is ondertussen geleden van 4 januari 1997 dat de laatste tocht plaats vond. Een 200 km lange schaatstocht over natuurijs met Leeuwarden als hoofdstad van Friesland de start- en aankomstplaats die zijn oorsprong kende in 1909. De toen opgerichte Koninklijke Vereniging De Friesche Elf Steden bestaat nog steeds, komt nog geregeld samen en tekent elk jaar de tocht opnieuw uit op papier zodat alles klaar is als het weer het zou toelaten om het live te laten gebeuren. Moest het zover komen kan je dit ook volgen op hun website waar je onder voorwaarden nog nog steeds lid kan worden van deze vereniging.
Vijftien tochten op ondertussen 112 jaar geeft aan de alle omstandigheden juist moeten zitten voor een tocht. Dus het werd tijd om deze geschiedenis op een andere manier tastbaar te maken. Het idee voor een musical was geboren.
Al snel kwamen er heel wat technische vragen op tafel van hoe realiseer je dat allemaal op het ijs? Er werd niet buiten Leeuwarden een nieuwe zaal gebouwd die de naam 'Friso Theater' kreeg. Hier effectief een ijspodium en een ijspiste. Men kwam op het lucratieve idee om de ijspiste zelf die rond het publiek zou liggen te laten draaien. Dit gaf de schaatsers de mogelijkheid om zo goed als ter plaatse ook te blijven schaatsen.
En het verhaal: """In een spectaculaire muzikale theaterbeleving word je meegezogen in het indrukwekkende verhaal van vijf vroegere schaatsvrienden die elkaar in de loop der jaren door ruzie en afgunst uit het oog verloren zijn. Maar in hun jongere jaren deden ze elkaar een belofte: als De Tocht ooit nog een keer komt, dan rijden we hem samen uit. Belofte maakt schuld, zeker aangezien één van de vrienden een geheim bij zich draagt, waardoor er veel meer op het spel staat dan enkel het halen van het kruisje...
Is de band van vroeger sterk genoeg? Of zijn de geslagen barsten te diep en verliezen ze op de Bonkevaart meer dan ze vooraf hadden kunnen bedenken? De Tocht vertelt een verhaal van afzien, passie, verbroedering en keuzes maken. De Elfstedentocht als metafoor voor het leven. Vallen en opstaan, samen en alleen.""
De beleving is er zo te midden van de schaatsers. De muziek is indrukwekkend en heel aanwezig. De verhaallijn is oogt wat simpel maar geeft de hoofdrolspelers de ruimte om het zelf in te vullen wat hier mooi tot uiting komt.
De voorstellingen lopen momenteel nog to einde april. Je moet er een eindje voor rijden (voor ons zo'n 300 km) maar het is het zeker waard en je kan een stukje Friesland ontdekken. Alle info vind je op de website.
Commentaires